Συνέντευξη με το Νικόλα Φραγκιουδάκη
Συνέντευξη στο Νικόλα Φραγκιουδάκη
Από τον Βασίλη Χάγιο
Συναντήσαμε τον ηθοποιό Νικόλα Φραγκιουδάκη και μας μίλησε για την παράσταση «Το άρωμα του έρωτα» που παίζεται κάθε Παρασκευή στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα», για τον ρόλο του, καθώς και για την συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Πολιτάκη.
Σας βρίσκουμε στην παράσταση «Το άρωμα του έρωτα» που παίζεται αυτή την περίοδο στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα». Μιλήστε μας για την παράσταση και για τον ρόλο ή τους ρόλους που υποδύεστε.
Είναι μια παράσταση που κεντρίζει το ενδιαφέρον των θεατών, αλλά και εμάς των ηθοποιών. Στους θεατές θυμίζει κάτι από το αγαπημένο τους βιβλίο ή την ταινία..Σ’ εμάς τους ηθοποιούς είναι πάντα πρόκληση η αναμέτρηση μας με πολλούς διαφορετικούς ρόλους σε μια παράσταση. Εγώ προσωπικά κάνω πέντε χαρακτήρες τελείως διαφορετικούς μεταξύ τους, αλλά και από μένα..Ένα στοίχημα που αν κερδηθεί, η ικανοποίηση είναι τεράστια.
Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Πολιτάκη;
Η συνεργασία μου με τον Αλέξανδρο, ήταν καρμική μπορεί να πει κανείς, μιας και εγώ δε συνηθίζω να πηγαίνω σε ακροάσεις( αξιοκρατικό μέσο για να βρεις δουλειά στο θέατρο),αλλά αυτή τη φορά πήγα γιατί απλά είδα τη λέξη Άρωμα στην οντισιόν. Ένα βιβλίο που με είχε σημαδέψει όταν ήμουν έφηβος, δε μπορούσα να το παραβλέψω. Οπότε πήγα, γνωριστήκαμε και μετά από μια σειρά τυχαίων γεγονότων καταλήξαμε να συνεργαστούμε, με εμένα ως τελική προσθήκη στο θίασο.
Ο Αλέξανδρος Πολιτάκης ασχολείται πρώτη φορά με την σκηνοθεσία και «Το άρωμα του έρωτα» είναι η πρώτη του δουλειά. Πως κρίνετε το εγχείρημα του;
Ο καθένας μπορεί να κάνει όποιο εγχείρημα θέλει, κανείς δε μπορεί να πει σε κανένα, είσαι μικρός για να πιάσεις τον Σοφοκλή ή είσαι άπειρος για να σκηνοθετήσεις Ζίσκιντ. Ο καθένας πράττει, γιατί πρέπει να πράττουμε, και ο κόσμος κρίνει. Εγώ διέκρινα ήθος, αλήθεια, υπέρμετρη ευγένεια και στόχο, τα οποία είναι δυνατά στοιχεία για να ενδώσω σε μια συνεργασία. Το θέατρο είναι εξέλιξη, αλίμονο αν είναι στάσιμο και αλίμονο αν υπήρχαν κείμενα που ενδείκνυνται για να σκηνοθετήσουν μόνο νέοι ή μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι.
Η παράσταση βασίζεται στο βιβλίο του Πατρικ Ζισκιντ. Έχετε διαβάσει το βιβλίο; Ο Θεοδόσης Παπαδημητρόπουλος έχει γράψει το κείμενο, στην ουσία έχει γράψει ένα καινούργιο και πρωτότυπο κείμενο. Πιστεύετε ότι έχει κοινά στοιχεία με το βιβλίο του Πάτρικ Ζισκιντ ή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό το κείμενό του;
Το άρωμα το είχα διαβάσει όταν ήμουν στην εφηβεία, θυμάμαι είχα μείνει εμβρόντητος με όλες τις περιγραφές των αρωμάτων και τη γραφή του. Σίγουρα είχα εκτιμήσει διαφορετικά πράγματα τότε, και διαφορετικά όταν το ξανά ξεφύλλιζα με αφορμή την παράσταση,δεν ήθελα να το διαβάσω εκ νέου γιατί εν όψει της παράστασης, δεν ήθελα να επηρεαστώ με οιονδήποτε τρόπο. Έρχομαι στο συγγραφέα του δικού μας έργου, το Θεοδόση Παπαδημητρόπουλο ,ένας άνθρωπος με ήθος από προσωπική επιλογή , δεν είναι δυνατόν τα αποτελέσματα του να μην εμφανίζονται και στα γραπτά του. Ένα κείμενο που μπορεί να εμπνεύστηκε από το Άρωμα, αλλά στη πορεία της γραφής του θεωρώ πως εκτροχιάστηκε και πήρε έναν δρόμο τελείως δικό του, μοναχικό και με προσωπικό στίγμα. Όλοι μιλάνε για το κείμενο φεύγοντας από την αίθουσα του θεάτρου και αυτό μόνο ελπιδοφόρο είναι.
Τι σας άρεσε από το κείμενο;
Προσωπικά κάποια στοιχεία της αρχαίας τραγωδίας που είναι ενταγμένα στο κείμενο του Θεοδόση με βρίσκουνε πολύ σύμφωνο.
Πως ανταποκρίνεται το κοινό κατά τη διάρκεια της παράστασης;
Το κοινό ξαφνιάζεται ευχάριστα, ακόμα κι αυτοί που έρχονται από πριν κάπως επιφυλακτικοί παρασύρονται στη δίνη του αρώματος μας, μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφού στην παράσταση πρωταγωνιστής είναι το άρωμα και στις μύτες των θεατών.
Παίζετε σε κάποια άλλη παράσταση εκτός από «Το Άρωμα του Έρωτα»;
Παράλληλα, είμαι και σε μια άλλη παράσταση για μικρά και μεγάλα παιδιά «Το Μόνο Ταξίδι Της Ζωής Του» του Γ.Βιζυηνού στο θέατρο Κάππα, σε σκηνοθεσία ενός ανθρώπου που με έχει βοηθήσει πολύ και εκτιμώ απεριόριστα. του Ηλία Καρελλά. Ένα δύσκολο κείμενο που διασκευάστηκε για παιδιά , με μεγάλη επιτυχία θεωρώ. Στο ρόλο του παππού ο Κ. Αρζόγλου σε μία ερμηνεία ζωής.
Με ποια κριτήρια επιλέγετε μια συνεργασία;
Κείμενο, σκηνοθέτης, ευγένεια, ρόλος, χρήματα.
Τι σας γοητεύει περισσότερο στο κόσμο του θεάτρου;
Ο λόγος, αυτό πιστεύω είναι η μαγεία του θεάτρου. Οι λέξεις που γίνονται εικόνες. Εγώ προσωπικά βρίσκω πολύ δημιουργικό κομμάτι, αυτό των προβών. Η απόσταση που πρέπει να διανύσεις από τον εαυτό σου, για να συναντήσεις τον χαρακτήρα. Σε αυτή την πορεία είναι όλη η μαγεία.
Με την τηλεόραση θα θέλατε να ασχοληθείτε; Σας έχει γίνει κάποια πρόταση;
Έχω κάνει κάποιους μικρούς ρόλους στην τηλεόραση και έρχονται κι άλλοι.
Ονειρεύεστε ρόλους ή συνεργασίες;
Θα ήταν ψέματα ότι δεν έχω σκεφτεί ποτέ ότι θα ήθελα να παίξω με αυτόν τον ηθοποιό ή θα ήθελα να κάνω αυτό το ρόλο. Αυτό μόνο υγεία δείχνει, αρκεί να μην γίνεται αυτοσκοπός, εγκλωβιστικό και εμμονικό μέσο. Το όνειρο πάντα βοηθά.
Τι είναι για εσάς η υποκριτική τέχνη και γιατί την επιλέξατε;
Δεν μπορώ να το απαντήσω αυτό. Με επέλεξε ξεκάθαρα. Δε μπορώ να φανταστώ να κάνω οτιδήποτε άλλο. Είμαι σίγουρος πως αν δε γινόταν, κάτι άλλο θα έβρισκα, έλα όμως που γίνεται, η υποκριτική είναι συνεργασία,, ομαδικότητα και βουτιά στα όρια σου.
Ποιες είναι οι σημαντικότερες αξίες για εσάς στη ζωή;
Η μεγαλύτερη αξία για μένα στη ζωή θα υπάρξει, όταν θα μπορεί ο καθένας να είναι ο εαυτός του, να κάνει αυτό που νοιώθει ελεύθερα χωρίς να ενοχλείται ο διπλανός του, τότε θα πάρουν όλα το δρόμο τους.
Τα προσεχή σας σχέδια;
Είναι πολύ νωρίς ακόμα, προς το παρόν συνεχίζω να επιμορφώνομαι με σεμινάρια πάνω στη δουλειά μου και με τις δύο τρέχουσες παραστάσεις μου.
