Συνέντευξη με το Γιώργο Κοσκορέλλο
Συνέντευξη στο Γιώργο Κοσκορέλλο
Από τον Βασίλη Χάγιο
Ο ανερχόμενος και ταλαντούχος ηθοποιός Γιώργος Κοσκορέλλος, μας μίλησε για την παράσταση «Ποιο Σώμα;», στην οποία συμμετέχει και που παίζεται αυτή τη περίοδο στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα», κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19.30. Επίσης, αναφέρθηκε στη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη της παράστασης Μενέλαο Καραντζά, καθώς και στα προσεχή σχέδιά του.
Σας βρίσκουμε στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα», στη παράσταση «Ποιο Σώμα;». Μιλήστε μας για την παράσταση και για την επιλογή του έργου.
H παράσταση, αφορά στα άτομα που έχουν γεννηθεί με δυσφορία φύλου. Για να το εξηγήσω λίγο χοντροκομμένα και με κίνδυνο κάποιου σφάλματος στον ορισμό, έχουν γεννηθεί σε σώμα αντίθετου φύλου από αυτό που θα ήθελαν να έχουν. Επιλέχθηκε στα πλαίσια της θεματικής, που φέτος έχει το «Αγγέλων Βήμα» στο ρεπερτόριό του, «Ιστορίες Φύλων».
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Μενέλαος Καραντζάς. Πως προέκυψε η συνεργασία σας;
Ο ίδιος θα προτιμούσε να πω ότι μας ένωσε η τηλεόραση, αλλά η πραγματικότητα είναι, πως με είδε στην παράσταση που παίζαμε τον Οκτώβριο, μαζί με τη Σελήνα Διαμαντοπούλου και μας πρότεινε να μας δει σε ακρόαση, για το έργο που ήθελε να ανεβάσει. Ε, μας είδε, μας διάλεξε και τελικά, το ανέβασε!
Μιλήστε μας για τον ρόλο που υποδύεστε. Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στις πρόβες;
Ο ρόλος μου, είναι «ο άλλος εαυτός» του ρόλου της Σελήνας. Επί σκηνής, είμαστε δύο, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε το ίδιο πρόσωπο. Αυτή είναι μία κοπέλα που όντως υπάρχει και εγώ είμαι ο αρσενικός εαυτός της, που θα ήθελε να υπάρξει και βλέπει, ως εκ τούτου, μόνο η ίδια! Δεν ξέρω καν αν το διατυπώνω κατανοητά, οπότε νομίζω απαντάω και στο δεύτερο. Η δυσκολία στις πρόβες, ήταν ακριβώς αυτή η ψυχεδέλεια, κάθε φορά που προσπαθούσαμε να βγάλουμε άκρη με τις συμπεριφορές αυτών των δύο και τις αντιδράσεις των γύρω τους!
Στο κείμενο του έργου, τι σας άρεσε;
Νομίζω, το πιο ενδιαφέρον μ’ αυτό το κείμενο, είναι η πρόκληση του να καταφέρει να παρασταθεί κατανοητά όλο το παραπάνω μπέρδεμα.
Το έργο αναφέρεται, λοιπόν, σε μια κοπέλα, την Ιωάννα, που προσπαθεί να ζήσει τη ζωή που ονειρεύεται. Ποια είναι η συμβολή της καλύτερης φίλης της; Με τι μέσα προσπαθεί να την βοηθήσει;
Η συμβολή της καλύτερης φίλης της-που στον πραγματικό κόσμο ακούει στο όνομα Αριστέα Σταφυλαράκη-περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, μιας και παρουσιάζονται και οι «αναζητήσεις» της ίδιας της φίλης. Τελικά, πάντως, παίζει σημαντικό ρόλο η παρουσία της, στο να πάρει κάποιες τελικές αποφάσεις η Ιωάννα. Με τι μέσα και τι αφορμές τώρα… σας καλώ να το δείτε, αλήθεια δυσκολεύομαι να το περιγράψω!
Η αντίδραση της μητέρας της Ιωάννας σε όλο αυτό που βιώνει η κόρη της ποια είναι; Πιστεύετε ότι στη κοινωνία του 2016, η μάνα παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού; Επηρεάζει θετικά ή αρνητικά η φιγούρα της μητέρας;
Η μητέρα-η Ειρήνη Παπαδημάτου-είναι η άλλη φιγούρα που παίζει καθοριστικό ρόλο στην απόφαση της Ιωάννας. Εντάξει, το θέμα είναι ακόμη δύσκολο, για τις κοινωνίες του 2016. Όπως και οι μητέρες στην πραγματική ζωή, έτσι και η δική μας δυσκολεύεται πολύ να αποδεχτεί κάτι τέτοιο, αν το αποδέχεται ποτέ τελικά. Και ναι, σίγουρα η αντίδραση των γονιών θα επηρεάσει ένα τέτοιο άτομο και στο κατά πόσο θα πάρει την απόφαση να επαναπροσδιορίσει το φύλο του, αλλά και στο πώς θα διαχειριστεί αυτή του την επιλογή εκ των υστέρων. Τώρα θετικά ή αρνητικά… εξαρτάται από χιλιάδες παράγοντες!
Θεωρείτε ότι οι αντιλήψεις και τα κατάλοιπα της κοινωνίας μας, επιδρούν αρνητικά στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών από τους γονείς;
Κάθε γενιά έχει τα κατάλοιπά της και τις δικές της αντιλήψεις. Και manual για τη διαπαιδαγώγηση δεν υπάρχει! Το σύνηθες, μάλλον, είναι κάθε επόμενη γενιά να αλλάζει, κάτι από τα στερεότυπα της προηγούμενης και κάπως έτσι πάμε μπροστά. Λάθη, προφανώς και θα γίνονται πάντοτε, αλλά δεν είναι εύκολο και να κατηγορήσεις έναν άνθρωπο που μεγάλωσε με το δείνα τρόπο σκέψης, γιατί προσπάθησε να μεγαλώσει έτσι και το παιδί του.
Πιστεύετε ότι είναι αναγκαίο να δίνονται ευκαιρίες σε νέους καλλιτέχνες; Στην Ελλάδα δίνονται ευκαιρίες ή υπάρχει πλήρης παραγκωνισμός της τέχνης, που είναι βασικός πυλώνας της χώρας μας, για την εξέλιξη, καλλιέργεια και διεύρυνση του πνεύματός μας;
Στην Ελλάδα της κρίσης, πιστεύω ακράδαντα και το θεωρώ λογικό και επόμενο, πως αν κάτι άνθισε είναι η διάθεση για τέχνη και κυρίως από νέους! Τώρα με τι όρους γίνεται αυτό, πώς αμείβεται, αν αναγνωρίζεται, αν υπάρχει ζήτηση για τόση προσφορά, αυτό είναι άλλη συζήτηση, το σίγουρο είναι πως πολύ πιο εύκολα σήμερα κάποιος νέος, θα τολμήσει να καταθέσει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Και σίγουρα, προϊόντος του χρόνου, κάτι θα μείνει από όλο αυτό.
Έχετε συνεργαστεί και με την σκηνοθέτη Μαριάννα Κάλμπαρη στη παράσταση «Θέλω μια Χώρα». Μιλήστε μας, για την συνεργασία σας με την σκηνοθέτη και για την εμπειρία σας, από αυτή τη συνεργασία.
Το «Θέλω μια Χώρα» ήταν, από πολλές απόψεις, πολύ μεγάλη εμπειρία σαν δουλειά. Τώρα, μιας και μιλάμε για την πρώτη μου δουλειά στο θέατρο, που έγινε σε συνθήκες και με ανθρώπους πολύ οικείους, έχω προσωπικά, πολλούς λόγους να τη θεωρώ ακόμα σημαντικότερη!
Επίσης, έχετε κάνει και παιδικό θέατρο. Πείτε μας λίγα λόγια για την εμπειρία σας. Πως ανταποκρίνονταν τα παιδιά στις παραστάσεις;
Τα παιδιά, τελικά, μια χαρά κοινό είναι! Αν και λίγο θορυβώδες, αλλά αυτό συνηθίζεται! Το σίγουρο είναι πως κώδικας υπάρχει και αν τον χρησιμοποιήσεις θα σε παρακολουθήσουν! Το θέμα είναι να καταφέρεις εσύ να είσαι συνεπής σε αυτό που κάνεις και να μην κάνεις εκπτώσεις, απλά γιατί είναι παιδιά και έλα μωρέ, μια χαρά θα περάσουν’! Εκεί είναι όλη η ιστορία!
Ποια είναι η γνώμη σας για τις κριτικές; Αν διαβάσετε μια αρνητική κριτική για μια παράσταση, πως θα αντιδράσετε;
Είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις τι είναι ειλικρινές και τι όχι εκεί μέσα, οπότε δεν τις αφήνω να με επηρεάζουν.
Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με την τηλεόραση; Σας έχει γίνει πρόταση για κάποιο σήριαλ;
Όχι δε μου έχει γίνει, ναι θα έκανα τηλεόραση, όπως και κινηματογράφο! Γενικά δεν έχω θέμα με κανένα μέσο. Αρκεί, φαντάζομαι, να έχει, για μένα, κάποιο κίνητρο η εκάστοτε δουλειά.
Είστε απόφοιτος του τμήματος «Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων» του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αν τα πράγματα δυσκολέψουν στο χώρο του θεάτρου, θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με το αντικείμενο που σπουδάσατε;
Δεν έχω ιδέα, αλλά δεν το έχω σκεφτεί κιόλας. Αν φτάσω σε αυτό το σημείο, ξαναρωτήστε με!
Τα προσεχή σας σχέδια;
Δεν έχω ακόμη κάτι σε κλεισμένη δουλειά… άρα, μάλλον, αυτό που σχεδιάζω είναι να βρω!
